Dialog z dzieckiem - jak budować autentyczną komunikację?

W naszej kulturze słowo "dialog" często używane jest jako synonim rozmowy czy konwersacji. Jednak dla zwolenników Komunikacji Bez Przemocy (NVC) różnica między dialogiem a dyskusją jest znacząca. Jak więc odróżnić jeden od drugiego i dlaczego to ważne w relacji z dziećmi?

Dyskusja - wymiana intelektualna

Zofia Aleksandra Żuczkowska, autorka książki "Dialog zamiast kar", definiuje dyskusję jako wymianę myśli, przekonań, poglądów. To konwersacja, w której dominuje intelekt. Opowiadamy historie, wyrażamy opinie, komentujemy, ale rzadko dzielimy się swoimi uczuciami.

Dyskusja może przybrać formę intelektualnego pojedynku, gdzie każda strona stara się obronić swoje racje. Taki sposób komunikacji może wydawać się bezpieczny, ponieważ chroni naszą wrażliwość przed krytyką.

Dialog z dzieckiem - połączenie serc

Dialog to coś więcej niż wymiana słów. To komunikacja z poziomu emocji. W dialogu otwieramy się na uczucia i potrzeby, zarówno swoje, jak i rozmówcy. Komunikaty "ja" (np. "Lubię", "Chcę") pozwalają na autentyczną ekspresję, a nasza ciekawość i empatia tworzą przestrzeń dla prawdziwego zrozumienia.

Dialog nie służy przekonywaniu ani namawianiu. To szczególnie istotne w relacji z dziećmi, gdzie jako rodzice możemy być skłonni do "wychowania" i "kształtowania". Zanim zaczniemy uczyć i wpajać zasady, warto najpierw zbudować bliskość, traktując dziecko jako równorzędnego partnera w komunikacji.

Connect before you direct

W praktyce dialogu z dziećmi kluczowa jest zasada "Connect before you direct" (ang. "nawiąż kontakt, zanim wydasz polecenie"). Zanim przedstawimy oczekiwania czy zasady, stwórzmy połączenie oparte na wzajemnym zrozumieniu i szacunku. Pozwoli to dziecku czuć się ważnym i słyszanym, co jest podstawą dla zdrowej i bliskiej relacji.

Pamiętajmy, że prawdziwy dialog z dzieckiem otwiera drzwi do serca naszych pociech, a zrozumienie i bliskość, które z niego wynikają, są fundamentem dla efektywnego wychowania i wspólnej nauki. Zacznijmy więc od słuchania i wyrażania - od serca do serca.


Karolina Sokołowska
Karolina Sokołowska
Prowadzę grupę wsparcia, jestem autorką artykułów na blogu, pianistką, rytmiczką, pedagożką wczesnoszkolną i przedszkolną, instruktorką jogi dla dzieci i nauczycielką uważności.

Pracuję z ludźmi od 11 lat - uczę w szkole muzycznej, prowadzę ciałoczułe warsztaty dla kobiet, zajęcia uważności dla dzieci i młodzieży, a także pracuję z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych. W swojej pracy skupiam się na terapeutycznym wykorzystaniu dźwięku, ruchu i oddechu. Cały czas pogłębiam swoją wiedzę na temat rozwoju i samoregulacji - ukończyłam roczny kurs NVC oraz NVC w relacjach z dziećmi, uczestniczyłam w wielu webinariach nt. Teorii Poliwagalnej, Rodzicielstwa Bliskości.

Prywatnie jestem mamą 5-letniego Antosia.