Dodaj skrzydeł swojemu dziecku: 7 sposobów na wzmacnianie motywacji wewnętrznej

Odkryj 7 skutecznych metod rozbudzania motywacji wewnętrznej u dzieci, które pozwolą Twojemu dziecku rozwijać pasje i pewność siebie. Akceptacja, zaufanie i skupienie się na procesie są kluczem.

Motywacja wewnętrzna to klucz do sukcesu i samorozwoju. Agnieszka Stein, psycholożka pracująca w nurcie Rodzicielstwa Bliskości, wierzy, że "nie da się nie rozwijać". Niemniej jednak, czasami mamy wrażenie, że nasz maluch traci zapał, "niczym się nie interesuje", albo dostrzegamy u niego lęk przed działaniem i porażką. Czy jest na to sposób?

Pierwszym ruchem na poradzenie sobie z tego typu problemami jest bardzo często sięgnięcia po gratyfikację zewnętrzną: nagrody, obietnice czy pochwały. Są to metody skuteczne, ale na krótką metę. Dziecko chwalone i oceniane traci zainteresowanie zajęciem, które niegdyś sprawiało mu radość i satysfakcję, a zaczyna wykonywać je tylko po to, aby zdobyć nagrodę. Czy jest na to sposób?

Przyjrzyjmy się metodom rozbudzania naturalnej motywacji wewnętrznej u dzieci.

1. Zrezygnuj z kar i nagród

Metody "kija i marchewki" często prowadzą do minimalnego zaangażowania. Twoje dziecko zrobi jedynie to, co konieczne, by zdobyć nagrodę lub uniknąć kary.

2. Podążaj za pasjami dziecka

Odkryj, co aktualnie fascynuje Twoje dziecko. Wspieraj jego zainteresowania, niezależnie od Twoich osobistych opinii na ich temat.

3. Buduj ciekawość

Zamiast oceniać, bądź ciekaw/a swojego dziecka. Pozwoli Ci to dostrzec go w pełni, bez uprzedzeń, co jest kluczem do bliskiej relacji.

4. Akceptuj błędy

Błędy są częścią procesu nauki. Pomagając dziecku zrozumieć, że pomyłki są naturalne, zwiększasz jego odwagę do próbowania i eksperymentowania.

5. Doceniaj wysiłek, nie tylko wyniki

Skupiaj się na procesie i zaangażowaniu, nie tylko na osiągnięciach. Fraza "Widzę, jak ciężko pracowałeś nad tym" jest bardziej wartościowa niż "Jesteś taki zdolny!" Nazwij, to, co widzisz - zamiast komentować dokonania dziecka krótkimi zwrotami typu "brawo", "super", "świetnie" opisz to, co zauważyłaś/-eś, swoje uczucia i wrażenia w formie komunikatów "ja".

W ten sposób dziecko poczuje się dostrzeżone, a to jedna z najważniejszych ludzkich potrzeb.

6. Opisuj, co widzisz

Zamiast stosować ogólne pochwały, opisz dokładnie to, co dostrzegasz. Pokazuje to dziecku, że naprawdę zauważasz jego postępy.

7. Pozwól na emocje

Karanie czy blokowanie przeżywanych emocji prowadzi do wycofania i spadku energii. Dziecko może zacząć wątpić w siebie i swoje możliwości. Emocje są stanami przejściowymi, jednak powinny mieć swoje ujście. Możesz zaproponować dziecku rozładowanie trudnych emocji poprzez takie działanie jak np. wydawanie odgłosów, skakanie, bieganie, rysowanie, zabawy kontaktowe (siłowanki), taniec. Ucząc je radzenia sobie z trudnymi uczuciami, pomagasz mu rozwijać odporność emocjonalną. Kiedy okazujesz swojemu dziecku zaufanie, ono samo uczy się ufać sobie i swoim wyborom, nabiera poczucia kompetencji i sprawczości.

 

Wspierając wewnętrzną motywację swojego dziecka, nie tylko pomagasz mu rozwijać pasje, ale także budujesz jego pewność siebie i gotowość do pokonywania przyszłych wyzwań. Skupiając się na powyższych metodach, możesz wspierać swój maluch w dążeniu do samorozwoju i nieustannej ciekawości świata.

Karolina Sokołowska
Karolina Sokołowska
Prowadzę grupę wsparcia, jestem autorką artykułów na blogu, pianistką, rytmiczką, pedagożką wczesnoszkolną i przedszkolną, instruktorką jogi dla dzieci i nauczycielką uważności.

Pracuję z ludźmi od 11 lat - uczę w szkole muzycznej, prowadzę ciałoczułe warsztaty dla kobiet, zajęcia uważności dla dzieci i młodzieży, a także pracuję z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych. W swojej pracy skupiam się na terapeutycznym wykorzystaniu dźwięku, ruchu i oddechu. Cały czas pogłębiam swoją wiedzę na temat rozwoju i samoregulacji - ukończyłam roczny kurs NVC oraz NVC w relacjach z dziećmi, uczestniczyłam w wielu webinariach nt. Teorii Poliwagalnej, Rodzicielstwa Bliskości.

Prywatnie jestem mamą 5-letniego Antosia.